Çok ilginç bir durum bu aslında..
Evim caddeye çok yakın olduğundan insanlar minibüs/otobüs/taksi gibi vasıtalardan koşarak inip hızlı hızlı sokağımızdan geçerlerken yavrucuğumun "beni sevin noolur, hadi bak burnum ne şeker, evet kulaklarım da pek lokum, aha bak bu da o sevimli kuyruğum ne de güzel sallıyorum bak.." diye tacizkar hareketlerine dayanamayıp resmen yanımızdan koşar adım geçerken çocuğumu bir mıncıklayıp geçmeleri yok mu..Hep kendimi onların yerine koyarım ben olsam hayatta acelem varken elalemin köpeğini sevmem, valla hatta o sırada dengem bozulup düşebilirim yani o derece kafam doluyken ve koşarken eğilip bir köpeciğin başını sevip sırtını falan mıncıklayamam bile..Kesin hızımı alamaz sendelerim ya da zaten etrafta bir köpek olduğunu bile göremem o acele ile.. O yüzden bu tipler "en ilginçler" kategorimde başı çekiyorlar.
hiç hayvan sevmeyen tipinde görünüp tam yanımıza geldiğinde bir "meleğe dönüşenler" ikinci sırada geliyor..Mesela dışarıdan bakınca "heh bu şimdi yanından geçerken korkup kıyameti kopartacak " dediğim tiplerin yavrucuğumun anından öpüp benimle yarım saat hayvanlar ve insanlar hakkında muhabbet etmesi :) beni hep şaşırtmıştır.
Ahhh bir de "şikayetçi teyzeler" var ki onlar zaten sokağın tanıdık simalarından "-ler" ek fazla oldu bir tane var çünkü..Neyse ki ayda yılda bir karşılaşıyoruz ama ilk karşılaşmamız bomba! Köpeğim ile koşarak apartmanın bahçesinden çıktık kaldırımdan inip park etmiş iki arabanın arasına çişini yapmasını beklerken teyze yanımızdan kaldırımdan geçer ve
- "cık cık cık! Ayıp değil mi pis şey!! Nereye yaptırıyorsun hayvanın tuvaletini!" der!
-.... (içimden ya sabır!) Teyzecim sorabilir miyim sence hayvan nereye çişini yapmalı??
- Oraya değil!
- Peki nereye???
-....(cevap veremiyor bakıyor yüzüme kızgın kızgın baston kafama indi inecek)
- Teyzecim bak apartman sakinleri bahçeye yapmasını istemiyor çimlere ve çiçeklere asit olduğu için zarar veriyor diye. Etrafta başka bir yeşillik yok direk sokak ve cadde burası..E kaldırama da yaptıramayacağıma göre bir tek asfalt kalıyor.
- Hayır başka yer bul, başka apartmanın bahçesine git!
- Teyzecim kimse istemez kendi bahçesine yaptırmayı hem ya ben ya apartman görevlisi buraya gün aşırı deterjanlı su döküyoruz mis gibi kokuyor ve tuvaletinden eser kalmıyor sen merak etme.
- Hayır başka yere yaptır!
- Olur teyzecim ama sokak köpekleri de buralara yapıyor haberin olsun çünkü apartman görevlileri bahçelerden kovalıyor onları hep.
- Pis hayvanlar!
- PEKİ Teyzecim! İyi akşamlar teyzecim (diyip kaçışım oradan daha dün gibi aklımda ve evet sabırlıyımdır!)
Ama sonraki bir kaç karşılaşmamızda da arkadan "cık cık cık!" sesleri gelip aynı senaryo bu sefer daha şiddetli bağırmaktan hallice bir hal alınca dayanamadım ve 3. ya da 4. azarımda "açayım da cebime yapsın hayvancık" diyiverdim! Üzgünüm ama dedim..Tamam kakaları toplayıp poşetlerle çöpe atıyoruz ama çişe bir çözüm yok maalesef.. Sırf bizim sokakta yaklaşık 20 ya da daha fazla köpek gezdiren var teyzeciğim sadece bana takıntılı nedense..Ama o oldu bir daha bulaşmadı "cık"lamadı da çok şükür! Allah affetsin beni..
Bir de mahallenin bazı çocukları yanıma gelip "ablaaa verseneeeee ben gezdireyim bugü"n demiyor mu? Cinnetin eşiğine geliyorum çünkü henüz başını bile okşamaya yanaşamıyorlar köpeğin, tasmayı verecekmişim onlar alıp 35 kiloluk bu hayvanı gezdireceklermiş kendileri kaç 20 kilo falan varlar mıdır acaba????? A bir de inatçılar ki Allah korusun! Sokak boyunca "abla hadi nolur şu sokak başına kadar hadi nolur tasmayı bana ver" diye beynini yerler insanın sonra bir arkadaşı çağırır ya da köpeğim onlara doğru sevmeleri için hamle yapar korkup kaçarlar genelde de "anaa" "annee" "ayyy" gibi sesler çıkarıp koşarlar ters yöne doğru.Ha bir de damağını falan da kaldıranını gördüm :) Yaz akşamlarını o yüzden sevmiyorum bu veletler dışarda oluyorlar ve bu saçma salak yalvarma seansları bitmek bilmiyor 3'er 5'er toplanıp geliyorlar. Böyle bir akşamüstü sene 2008 ya da 2009 yine meşhur sokağımızda eşim, ben ve köpeciğimiz yürüyoruz. Apartmandan güzelce, sarışın, çok tatlı dilli ve kesinlikle hayvan delisi bir kız koşarak önümüzü kesti ama ter içinde ve nefes nefese belli oyun oynarken yarım bırakmış koşmuş. Kibar ve usulünce "sevebilir miyim acaba?" dedi. Biz de "tabi ki" dedik ki zaten köpecik çoktaaan kızın ayaklarının dibine bayılmıştı bile zevkten dört köşe..Çok geçmeden aynı apartmandan aynı yaşlarda bir tombik ve ter içinde erkek çocuk çıktı haykırarak "Yaaağğğ Seliiiin napıyorsun orda bırak köpeği gel yarım kaldı sen beni yakalayacaksın" dedi. Kız ise "Şuna bak ne tatlı azıcık seveyim sonra da oynamayalım zaten çok yoruldum çok terledim" dediği anda çocuk "Yaaaaaağğğğğğğğğ kesicem kendimi şimdi burda! Böyle böyle bıçaklicam kendimi! Benimle ilgilen diye ne yapmam lazım ya Seliiin kesicem kendimiiii" diye öyle komik bir şekilde söylenmeye başladı ki ve sonrada "Al gidiyorum işte bir daha beni göremeyeceksin!! Sen o köpekle ol" dedi koşmaya başladı yine apartmanın bahçesine girdi. Kız hemen ayağa kalktı "Teşekkür ederim" diyip "Yaaaağ of! Haydarcan tamam gel küsmeee" diye arkasından koştu. Biz ise koptuk!!!! Sevgili Haydarcan belli ki abayı yakmış Selin kızımıza ama bu ne afra tafra böyle hele ki tehdit kısmına hiç girmeyeceğim :) Ahh erkekler ve şu yanlış taktikleri!!! :)
Konuma geri dönersem köpek sahibi olmak güzeldir, dinlendirir, sorumluluk öğretir, insanı çocuk sahibi olmaya hazırlar, sonsuz sevgi ve ilgi ister, hiç doymak bilmez bu sizi daha mutlu daha şefkatli ve sorumlu bir birey haline getirir. Çevreniz genişler, kesinlikle bir sürü macera yaşarsınız, bir sürü köpek ve sahibi tanırsınız. O tanıdıklarınızla etraftaki kedi, karga, martı ve sokak köpekleri hakkında ortak yem verme, hasta olanları veterinere götürme vs. gibi operasyonlarınız olur.. İyi insanlar iyi insanları daha çabuk bulur. Sadece her gün düzenli bir "merhaba"laşmak ve gülümsemek bile güne güzel başlamanızı ya da günü güzel bitirmenizi sağlar...
Köpeğimi ve hayvansever dostlarımı asla değişmem!
